Skip to content
  • حمایت
  • تماس با ما
  • درباره ما
  • کانال های خبری ارتباط امروز
  • گزارش ویژه
  • رپرتاژ
  • فیسبوک
  • توییتر
  • یوتیوب
  • اینستاگرام
ارتباط امروز

ارتباط امروز

تاسیس: سال 1394

  • رویدادها
    • اخبار
    • جوانان
    • زنان
    • ایران
    • مدیریت شهری
    • خارجی
    • گفت و گو
  • پیشنهاد سردبیر
  • اجتماعی
  • فرهنگی
  • برندینگ
  • رسانه ها
  • فناوری اطلاعات
  • یادداشت امروز
  • گالری
  • Podcast
  • Toggle search form
  • تدریس هنر در دانشگاه‌های عربستان برای اولین بار در تاریخ اخبار
  • مدیریت بحران یا تلاش جمعی اجتماعی
  • کروناویروس آسیایی‌ها را بیشتر می‌کشد چون بیشتر شِکر می‌خورند! فناوری اطلاعات
  • سینماگران ما به بستری که در آن به توانند به طور آزادانه فکر کنند احتیاج دارند اخبار
  • بسیار سفر باید تا پخته شود خامی اجتماعی
  • ۱۰ توصیه مهم برای حفاظت از کودکان-isna گالری فیلم
  • پس از صد سال تنهایی، همه آمدند فرهنگی
  • دانش بومی راهی برای حفاظت از تالاب های ارزشمند اجتماعی

آنان که روزنامه نگاری اجتماعی را زندگی کردند

Posted on ۱۳۹۹-۱۰-۳۰۱۴۰۰-۰۸-۰۶ By editor
شیده لالمی، عکس از ایرنا

در ستایش شیده لالمی؛

روزنامه نگاری اجتماعی را بار نخست سی و چند سال پیش شناختم. در کلاس اصول مصاحبه ، وقتی از نسخ قدیمی یک روزنامه، مصاحبه ای برایمان خوانده شد(اگر درست بیاد آورم) با این تیتر:

 “مصاحبه با مرده شوی بهشت زهرا”

در حالیکه از فضای گیرای مصاحبه روی صندلی اتاق صد و چند دانشکده علوم ارتباطات میخکوب بودم، و با واژه نا شایست مرده شوی کلنجار میرفتم، مطمئن شدم راه را درست  آمده ام.

از همان دقایق شیفته مسلم اجتماعی نویسی شدم.

 بعدها روزی برای درس گزارش نویسی ما را گروه بندی کردند تا برای تهیه گزارش به دل شهر برویم. در هر گروه چند آقا هم بود تا برای خانمها خطری پیش نیاید و چون این قبیل حمایتها را دوست نداشتم، تنها برای تهیه گزارش از بازار ارز راهی استانبول پاساژ گلشن شدم. بی محابا از بین جمعیت به طبقات بالای ساختمان رفتم و… بعد از رد و بدل چند سوال و جواب دست و پا شکسته، با هراس به خیابان گریز زدم و خودم را به داخل اتوبوس شلوغی انداختم که صندلی خالی هم نداشت. همانطور ایستاده، تمام عبارتهای به درد بخور و لحظه تهدید با چاقوی ضامن دار زرد را مرور می کردم و وقتی جایی برای نشستن پیدا شد، از ترس آنکه جزییات را از یاد ببرم تمام گزارش را در اتوبوس نوشتم و تیتر زدم. در قد و اندازه یک گزارش دانشجویی چیز بدی هم نشد و هنوز وقتی می خوانمش مرا به وجد می آورد، اما نشد که روزنامه نگار اجتماعی شوم. چون بعد از  مدتی این مجله و آن روزنامه قلم زدن، مقصدم متفاوت از مقصودم، دنیای روابط عمومی شد.

این شیفتگی اما گوشه کناری، خاموش با من ماند، و دوباره زنده شد وقتی گزارشهای صفحات اجتماعی چند سال اخیر را خواندم و همان طعم آشنای روزنامه نگاری جامعه را داشت. آثاری از نسلهای نو و فارغ التحصیلان سالها پس از ما که از سرآغاز تا سرانجام شگفت زده ام میکرد!

گزارشهای اجتماعی پر شر و شور و  منبعث از تحقیق و واقعیت نویسی، خلق واژگانی نو و تیترهایی که به صفحات اجتماعی روزنامه ها جان می بخشید. گزارشهایی به زعم من تاریخی که نه تنها شور کنکاش را در روزنامه نگاران اجتماعی برانگیخت که منشا تحقیقات جامعه شناسی و مطالعات آسیب شناسی متعدد شد و نیز قوت قلبی برای سمن ها و موسسات مردم نهاد و همه آنان که برای مقابله با آسیب های اجتماعی میکوشند.

گزارشهایی که به جز اشتیاق به جست و جو، جسارتی می خواست تا دل به دریا که نه، به نقاط تاریک شهر بزنی و مخاطراتش را به جان بخری. شجاعتی برای ثبت کردن، تبحری برای بخاطر سپردن، قلم قادری برای روایت و احساس مسئولیتی تام و تمام برای طرح مسئله. گزارشهایی از جنس سطوری که شیده لالمی می نوشت!

سخت می شود ارزش این گزارشها را برای همگان تفسیر کرد. مخاطرات کار خبرنگار جنگی را خیلی ها می دانند. اما مصایب تهیه گزارشهای اجتماعی را کسی نمی داند.  امروز وقتی پخش فیلم و سریالی به انتها میرسد، پشت صحنه ها را هم به نمایش می گذارند. اما سختی کار و پشت پرده های یک گزارش اجتماعی در حافظه گزارشگر می ماند و بس. تنها خودش می داند تحت چه شرایطی گزارش را تهیه و به انتشار رسانده!

 باید همدرد جامعه و مشتاق اجتماعی نویسی بود تا روزنامه نگار اجتماعی شناخته شوی. یکی مثل شیده لالمی، سخت کوش، خلاق و اثر گذار. شنیدم از ۱۸ سالگی آغاز کرده با این همه افسوس حضورش کوتاه بود. کاش می ماند و بسیار می نوشت. کاش می ماند و واژه های بیشتری خلق می کرد. او را از نزدیک نمی شناختم اما سطر به سطری که از او خواندم ستودم.

حیف است آثارش در آرشیو روزنامه ها و حافظه مجازی بماند. خوبست سلیقه و هوشمندی او در واژه سازی، در تاریخ ادبیات روزنامه نگاری مستند شود. خوبست از گزارشهایش مجموعه ای منتشر شود و در کلاسهای گزارش نویسی برای دانشجویان بخوانند.  شبیه به همان گزارشهایی که برای ما خواندند. گرچه ما تا مرز اشتیاق رفتیم و برخی چون شیده بر صفحات بلند بالای اجتماعی روزنامه ها درخشیدند.

یادش که ماندنیست

نازیلا علوی، محقق و مشاور ارتباطات؛  زمستان ۹۹

انتهای پیام/

یادداشت امروز Tags:روزنامه نگاری اجتماعی, شیده لالمی, نازیلا علوی

راهبری نوشته

Previous Post: استارتاپ و چالشهای نوآوری
Next Post: خوراکی‌های ارزان‌قیمتی که عامل بیماری کبد چرب شدند

مطالب مرتبط

  • داستانک… یادداشت امروز
  • سیاست های انقباضی در حوزه فرهنگ یادداشت امروز
  • نتیجه اجرای بودجه ۱۴۰۱، انفجار و فاجعه‌ در کشور است یادداشت امروز
  • از سکوی تجربه تا بهبود مدیریت اخبار حوادث یادداشت امروز
  • خواهر کارولاین فرهنگی
  • بررسی نگرش خبرنگاران تبریز به موضوع شبکه های اجتماعی و تاثیر آن بر روابط خانوادگی و پیشرفت شغلی آنها یادداشت امروز

عکس روز

بیشترین بازدید

  • خط قرمز! 1.8k views
  • موج چهارم؛ مروري بر موجهاي سه گانه تافلر 1.1k views
  • کامپيوترها در صنعت هواپيمايی 819 views
  • قلی خان دزد بود، خان نبود… 590 views
  • رقابت استارباکس و دانکین دوناتس 581 views

جریان آزاد اطلاعات

https://ertebatemrooz.ir/news-press/uploads/2021/02/radio.mp3

ذره بین

شناسنامه

غذای امروز

با آشپز امروز در انتخاب دستور غذایی مورد علاقه خود همراه باشید.

آخرین اخبار

  • محمود پاک نیت: از اشتباهات مدیران قبلی تلویزیون درس بگیرید
  • ایسنا: تعطیلی بخش کرونای بیمارستان‌ها؛ بیماری هنوز تمام نشده است
  • معرفی هتل ۵ ستاره تازه تاسیس در مشهد
  • بیماریهای مزمن عامل بیش از ۷۶ درصد از مرگ و میر و معلولیت در ایران
  • سرگئی لاوروف هشدار داد که خطرات جنگ هسته‌ای بسیار زیاد است
  • سختیهای زندگی خرس قهوه ای و پلنگ در مجاورت انسان
  • ایسنا: شیوع بیماری تنفسی و گوارشی در بین کودکان اهری
  • آغاز طرح «راه خدمت» در منطقه ۱۵ شهرداری تهران با اجرای ۶ پروژه عمرانی
  • آیا بمب‌گذاری علیه مدارس شیعیان کار طالبان است؟
  • هشدار وزیر بهداشت آلمان درباره جهش‌های کشنده ویروس کرونا
  • ویدئو ایسنا: ناگفته‌های اسکی ایران به روایت فیض‌الله بندعلی
  • یافته‌های پژوهش‌های علمی محققین د‌ر روزنامه‌نگاری الکترونیک
  • توده
  • وضعیت «بیمه‌ها» با تغییر نظام ارزی دارو
  • پرویز تناولی در گفت‌وگو با ایسنا: هنوز هم زندگی در ایران را ترجیح می‌دهم
  • رئیس دانشگاه علوم پزشکی دزفول: برنامه رشد علمی و دانش بنیان اولویت جدی سال جاری است
  • کپی پیست و موج مکزیکی برندهای کشور
  • تلاش می‌کنیم پرداختی بیمار از هزینه‌های درمان کاهش یابد
  • زیرِ نگاهِ کلاغ‌ها
  • دم و بازدم ریه های شهر تهران

فراارتباط

  • می خواهم زنده بمانم فرهنگی
  • صبحانه در تیفانی فرهنگی
  • نگاهی به کلکسیون فرهنگی و تاریخی افغانستان«فریدالله ادیب آیین» فرهنگی
  • روزنامه‌نگار باید رسالت خود را باور داشته باشد فرهنگی
  • ساختار مطالب انتخاباتی در روزنامه رسالت فرهنگی
  • برند شما رد صلاحیت شده است برندینگ
  • کارگاهی برای مصاحبه بهتر فرهنگی
  • نگاهی اجمالی به یونسکو فرهنگی

پیوندها

پیام کنفرانس، روزنامه نگاری الکترونیک،

Copyright © ۱۴۰۰ انتشار مطالب با ذکر منبع " ارتباط امروز " آزاد است.

Powered by PressBook News WordPress theme