هانیه صباغیان

مخاطبان تلویزیون فراوانند و ناشناس. عضو گروه مخاطبان بودن، یعنی داشتن ارتباط و به نوعی شکل گرفتن با برنامه های تلویزیونی. مک کویل (۱۹۶۹) عقیده دارد که این درگیر شدن با تلویزیون و دیگر رسانه های عمومی، ابزاری برای عضویت در جامعه مدرن به وجود می آورد.

اشخاص و گروه های بیننده تلویزیون با توجه به برنامه خاصی که می بینند مخاطب تعریف می شوند؛ آن ها همچنین بر اساس ژانر یا نوع محصول مصرفی شان تعریف می شوند، مثل مخاطبان برنامه های ورزشی یا سریال های خانوادگی. همچنین مخاطبان بر اساس سابقه اجتماعی شان نیز مشخص می شوند، مانند سن، جنس، طبقه اجتماعی، گروه نژادی، سبک زندگی و غیره.

تحقیق درباره کاربرد ها و لذت ها نشان می دهد که مخاطب صرفا دریافت کننده پیام است، زیرا مخاطب از تلویزیون و دیگر رسانه های عمومی برای رفع نیاز های مشخصی استفاده می کند که شامل: نیاز به فرار از نگرانی و روزمرگی، نیاز به اطلاعات درباره دنیای نزدیک و دورتر، نیاز به مصاحبت، نیاز به توصیه درباره نحوه برخورد با مشکلات و روابط شخصی و نیاز اشخاص به ارزیابی هویت خود در مقابل ارزش ها و سبک زندگی دیگران است. این تحقیق همچنین نشان داد که اشخاص به شیوه هایی منحصر به فرد از رسانه های جمعی استفاده می کنند با انتخاب برنامه های خاص برای ارضای نیاز های خاص خود؛ همچنین مشخص کرد مفاهیم و لذت هایی که مخاطب از تلویزیون کسب می کند با پنداشت سازندگان برنامه ها متفاوت است.

انتهای پیام/برگرفته از کتاب راهنمای شناخت تلویزیون نوشته مک کوئین