طاهره صفارزاده جزو اولین برگزیده‌های جشنواره شعر فجر بود، جشنواره‌ای که اولین تجربه‌اش را پشت سر می‌گذاشت اما از نقد تند این برگزیده خود در امان نبود.
صفارزاده بعد از برگزیده شدنش در گفت‌وگویی با ایسنا، به جشنواره شعر فجر نقد نسبتا تندی وارد کرد و گفته بود: چرا شعر که در یاری و همراهی انقلاب پیشگام هنرها بوده است، بعد از ۲۷ سال به تجربه اول قدم می‌گذارد؟ جشنواره فاقد پژوهش و تاریخچه شعر انقلاب، فاقد عرضه نمونه‌های شعر موفق و شرح و روند پیشرفت علمی و هنری شاعران چند نسل بود. در این جشنواره، تنها چند غزل متوسط خوانده شد؛ همین! بعد این‌که شیوه داوری به اطلاع حضار نرسید.
او سپس گفته بود: تقسیم‌بندی بخش‌های جشنواره از لحاظ محتوا در ساختار شعر بود؛ درصورتی‌که باید جامعیت و کلیت شعر در نظر باشد. همچنین جای خالی یک سخنرانی یا عرضه‌ی یک مقاله در بررسی وضعیت شعر برای جوانان مهمان یا خود شاعران جوان، کاملا مشهود بود. اهداء جایزه، کف زدن، همراهی موسیقی، تنها در بخش حاشیه‌یای جشنواره‌ی هنری تنوع و نشاط می‌تواند ایجاد کند؛ نه این‌که وقت عمده‌ی برنامه را به خود اختصاص دهد. خدا کند جشنواره‌های هنری دیگر به کیفیت‌های پژوهشی و علمی آراسته شده باشند. من چون توفیق حضور در هیچ‌یک از جشنواره‌ها را نداشته‌ام، می‌توانم امیدوار باشم که چنین بوده باشد. طاهره صفارزاده – شاعر و مترجم قرآن – در ۴ آبان ۱۳۸۷ در سن ۷۲ سالگی درگذشت.
انتهای پیام/
