علیرضا خوش طینت
ورزش یک بخش حیاتی از رشد هر کودکی است که پایه های زندگی سالم را برای او پایه‌ریزی می‌کند و نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن کودکان و سلامت رشد آنها دارد و زندگی شاداب و پرانرژی از زمان کودکی تا پیری او را تضمین می‌کند.
فعالیت فیزیکی در کودکان به دلایل مختلفی مهم است، زیرا به کاهش اضافه وزن کمک می کند، افزایش قدرت در ماهیچه‌ها و استخوانها و حتی افزایش تمرکز در مدرسه را بهبود می بخشد. همچنین تمرین‌های جسمانی و ورزشی، یکی از مؤثرترین روش‌های غلبه کودکان و حتی بزرگسالان، بر معلولیتهاست؛ زیرا به یادگیری مهارت‌های حسی-حرکتی، ارتباطی و اجتماعی شدن کمک می‌کند و باعث افزایش عزت نفس می‌شود.
ورزش باعث تقویت اعتماد به نفس، امیدواری، شجاعت و قدرت در کودکان شده و از ایجاد استرس، خود کم بینی، وسواس و بدرفتاری در آنها جلوگیری می‌کند و یک روش فوق العاده برای از بین بردن استرس و اضطراب است، زیرا کودکان می‌توانند از این مشکلات متاثر شوند. همچنین می‌تواند خواب را بهبود بخشد که برای سلامتی کودک ضروری است.
تمام فواید گفته شده، تنها بخشی از اهمیت ورزش در کودکان است که البته هر چه زمان شروع آن زودتر انجام گیرد به تداوم آن در سنین بالاتر بیشتر می‌انجامد. پس بهتر است شروع آن را حتی به زمان نوزادی تقلیل داد. ورزش با همراهی مادر در زمان نوزادی، می‌تواند در افزایش سرعت رشد و عملکرد اندام‌های بدن نقش مهمی ایفا کند.
تصور اغلب افراد بزرگسال از ورزش کردن، رفتن به یک باشگاه خاص و استفاده از وسایل ورزشی است. اما در مورد کودکان ورزش به معنی بازی کردن یا انجام هر نوع فعالیت، و در واقع دوری از سکون و یکجانشینی است.
در مورد ورزش کودکان به شکل حرفه ای، باید گفت که زودتر از سن ۱۲ الی ۱۳ سالگی نباید ورزش حرفه‌ای دنبال شود، زیرا هنوز مهارت‌های لازم برای کنترل روحیه در مقابل شکست، مدیریت شرایط و توجه به امنیت ورزش در آنها شکل نگرفته است. همچنین ورزش حرفه‌ای در سنین کم، ممکن است دلزدگی و سرد شدن از ورزش را برای کودک به همراه داشته باشد.
انتهای پیام/
