خاکستری بستر ساز شرایط سخت است، شرایطی میان خواستن و نخواستن، در این میانه، تردید متولد می شود تا شرایط سخت به بلوغ برسد. شرايط سخت به خودي خود به وجود نمي آيد، اين ما هستيم، تصميم هاي ما، ترديدهاي ما، شرايط روحي و رواني ما، شخصيت فردي ما، همه و همه دست به دست هم مي دهند تا كنترل اوضاع از دستمان بيرون شود، آنگاه شرايط سخت خود را بر ما تحميل مي كند.
خواستن يا نخواستن، بودن يا نبودن، رفتن يا نرفتن، شدن يا نشدن و “يا” هاي ديگر، وقتي آدرس نداشته باشيم، راه را اشتباه مي رويم، وقتي برنامه نداشته باشيم وقت كم مي آوريم و يا برعكس وقتمان آنقدر زياد است كه آزار دهنده مي شود. تصميم درست ، نه تصميم زود هنگام است و نه تصميم ديرهنگام ، تصميم درست تصميم به هنگام است. تصميم به هنگام زماني حاصل مي شود كه پيش از همه عوامل خارجي، به درون خود مراجعه كنيم .
زندگي ما ، يك چك ليست كم دارد هميشه. تصميم ها پيش از آنكه در دايره فكرها تحليل شود، بر زبانها جاري مي شود. تجربه ها گرچه گرانقدرند، اما هر تجربه در بستر زمانه خود حاصل شده است، پس تجربه ديروز شايد بتواند نشانه باشد براي امروز، اما نشان نيست هر زمان و هر دوره نشان خود را دارد.
تجربه شخصي من مي گويد ، براي گريز از شرايط سخت ، ابتدا بايد انتخاب كرد، باور داشت اميد بست و به انتظار نشست. آنگاه مطلوب حاصل مي شود.
انتهای پیام/ احمد جعفری چمازکتی
عکس از: jamejamonline.ir