تیک آبی توییتر – که ظاهراً نشان دهنده اصالت حساب بود – به توییتر آبی تغییر کرد که کاربران برای دریافت آن باید ماهانه هشت دلار بپردازند. این کار هم به افزایش جعل هویت انجامید و کاربرانی را که تیک آبی داشتند مجبور ساخت که یا حق اشتراک بپردازند و یا تیک آبی را از دست بدهند.

از آن زمان خبرنگاران بسیاری بیانیه هایی درباره ترک این شبکه اجتماعی منتشر کردند، اما مشکل اینجاست که یک پلتفرم یا شبکه اجتماعی جایگزین وجود ندارد که همه به آنجا بروند. از همین رو بسیاری ها با اکراه به استفاده از توییتر ادامه می دهند و در عین حال به گونه آزمایشی در پلتفرم های دیگر هم نام نویسی می کنند.

ماستودون Mastodon

این پلتفرم غیر متمرکز و متن باز شش سال پیش به کار آغاز کرد، اما از هنگامی که ایلان ماسک سکان توییتر را به دست گرفته، گزارش شده است که نزدیک به نیم میلیون کاربر تازه در آن حساب باز کرده اند. گفته می شود که ماستودون تجربه ای شبیه به توییتر را رقم می زند و مزیت های دیگری نیز دارد از جمله این که قابل فروش و ورشکست شدن نیست، زیرا تنها یک مالک ندارد.

کاربران در این شبکه اجتماعی می توانند با ایجاد یک پروفایل، عکس و ویدیو بارگذاری کنند و متن هایی با حداکثر ۵۰۰ حرف بنویسند که در ماستودون «toots» نامیده می شوند. ظرفیت بیشتر نوشتن متن در این پلتفرم برای کاربرانی که با ظرفیت اندک متن در توییتر مشکل داشتند، خبر خوبی ا‌ست.

قابلیت های دیگر این پلتفرم که شبیه به توییتر است شامل تایم لاین، «boosts» مثل بازتوییت و پسندیده ها است که مثل لایک یا پسندیدن در توییتر است.

طرح غیر متمرکز این شبکه به این معناست که کاربران می توانند در سرورهای مختلف نام نویسی کنند؛ اما این سرورها تنها ظرفیت چند هزار حساب را دارند. هر سرور هم برای گرداندن حساب ها استانداردهای خودش را دارد، یعنی همه به صورت مرکزی از سوی ماستودون اداره نمی شوند. ایده ورای این طرح، آن است که اگر شماری از کاربران در این شبکه اجتماعی بد رفتاری کنند، محدودیت یا مسدود کردن حساب های آنان ساده تر خواهد بود.

اگر از این توضیحات گیج شدید، تصور کنید که سرورهای ماستودون مثل شرکت های ارائه دهنده خدمات ایی‌میل عمل می کند – شما می توانید در Gmail حساب داشته باشید اما به فرد دیگری در Hotmail ایی‌میل بزنید. این به این معنی نیز هست که قابلیت های ماستودون قدیمی‌ هستند و برای کار گرفتن از آن باید به آن عادت کنید؛ چیزی که از سوی کاربران به تمسخر گرفته شده است.

ردیت Reddit

گاهی لازم نیست که وقت تان را روی ساختن چیزی صرف کنید که از قبل وجود داشته است. ردیت احتمالاً بزرگترین و با سابقه ترین شبکه اجتماعی است که از نزدیک به دو دهه به کاربرانش خدمات ارائه می کند. در این پلتفرم خبرنگاران در «subreddit» فعالیت می کنند که صفحه ای مخصوص یک موضوع مشخص است. تعامل در این شبکه اجتماعی به صفحه ای از پیام ها، عکس ها و ویدیوها که می توانید درباره آنها نظر بدهید، به اشتراک بگذارید و یا ذخیره کنید، محدود است. برای آنهایی که می خواهند توییتر را به علت محتوای نفرت آمیز ترک کنند، ردیت شاید بهترین گزینه نباشد. هرچند در این پلتفرم قواعدی وجود دارد، محتوای توهین آمیز از آن حذف نمی شود، زیرا این پلتفرم ادعا می کند که می خواهد آزادی بیان را حفظ کند.

لینکد‌‌ین LinkedIn

این پلتفرم به معرفی چندانی نیاز ندارد، زیرا به اندازه کافی شناخته شده است. لینکدین فراتر از جایی برای گسترش ارتباطات حرفه ای شماست. ظهور پست‌ ها و مقاله‌ ها، به این پلتفرم به عنوان مکانی برای تعامل، خواندن اخبار و بحث ها کاربرد بیشتری داده است.

بلواسکای Bluesky

تا کنون این شبکه مثل وعده سر خرمن به نظر می رسد. Jack Dorsey، مدیر عامل پیشین توییتر، وعده داده است که در ماه های آینده آن را راه اندازی کند. برای چیزی که هنوز وجود ندارد، Bluesky بسیار خوب عمل می کند – بنا به اطلاعات Google Trends جست و جوی آنلاین این پلتفرم در سی روز، ۲۰۷.۱۴ درصد افزایش یافته است و بر اساس گزارش ها بیش از ۳۰ هزار نفر در فهرست انتظار هستند.

CounterSocial

این پلتفرم از سال ۲۰۱۷ میلادی به این طرف فعال بوده است؛ اما مردم تنها اندکی در مورد آن شنیده اند. زیرساخت آن بر کد متن بازِ ماستودون بنا شده است و ماموریتش این است که امن ترین جای آنلاین باشد.

“د جستر” یک فعال هک با سابقه نظامی که براساس گزارش ها موسس CounterSocial است، و کاربران شش کشور جهان شامل روسیه، چین، کره شمالی، پاکستان، ایران و سوریه را به بهانه های واهی مسدود کرده است.

برخی از قابلیت های جالب این پلتفرم برای خبرنگاران شامل ابزاری برای شنیدن بیش از هفت هزار فرکانس رادیوست که وقتی رویدادی بزرگ رخ دهد، همان زمان به گونه خودکار روشن می شود. این پلتفرم همچنین «اتاق های» واقعیت مجازی نیز دارد که می توانید به جای Metaverse از آن استفاده کنید. اما بسیاری از این قابلیت ها با پرداخت حق اشتراک قابل دسترس هستند زیرا CounterSocial بر پرداختن حق اشتراک تکیه دارد.

CoHost

CoHost یک پلتفرم دیگر است که نسبت به ماستودون خامتر اما کاربردی تر است، هنوز در مرحله بتا قرار دارد و امکان جایگزینی با توییتر را دارد. این پلتفرم بسیار ساده است: بر تعداد حروفی که می نویسید هیچ محدودیتی نیست و بر پسندیدن و به اشتراک گذاشتن تمرکز اندکی دارد. ولی هر کسی می تواند در آن نام نویسی کند، پست های افراد دیگر را دنبال کند و برای دنبال کردن صفحات دیگر درخواست بدهد. این چهره کنونی این پلتفرم است.

Tribel

Tribel خود را یک «جایگزین توییتر که طرفدار دموکراسی و عاری از نفرت و اخبار جعلی» است معرفی می کند. وقتی دقت کنید، این پلتفرم یک دکمه «ویرایش» نیز دارد که بسیاری ها را خوشحال می سازد و به تنهایی می تواند مشوقی برای پیوستن خبرنگاران به آن باشد. این شبکه اجتماعی به کاربران اجازه می دهد که محتوای شان را برای گروه خاصی از مخاطبان نشر کنند تا تعامل را با آنان افزایش دهند. همچنین می توانید با دنبال کردن یا حذف کردن موضوعات صفحه خودتان را سفارشی کنید. در این پلتفرم موضوعاتی از حیوانات خانگی گرفته تا ماوراء الطبیعه پیدا خواهید کرد. اگر خبرنگاران در توییتر تیک آبی را از دست بدهند با مبدل شدن به عضو ستاره ای این پلتفرم، می توانند در آنجا جایگاه دیگری به دست بیاورند.

انتهای پیام/ منبع: شبکه بین المللی خبرنگاران