یکی از اختلالات شخصیتی که موجب می شود، افراد درگیر اضطراب شوند، شکاکیت یا پارانویا به زبان علمی است. در این مقاله به چیستی این اختلال شخصیتی در افراد می پردازیم و دو نگاه به این اختلال شخصیتی را مرور می کنیم.
پژوهش دنیل فریمن به شکاکیت یا پارانویا
تقریبا همه ما گاهی اوقات افکار پارانویایی داریم، و این افکار خیلی بیشتر از چیزی هستند که فکرش را بکنیم. روانشناس دنیل فریمن زندگی حرفه ای خود را به مطالعه پارانویا اختصاص داده است. در سال ۲۰۰۵، فریمن و همکارانش از بیش از هزار دانشجوی دانشگاه سوال کردند تا بفهمند چقدر اغلب دچار افکار پارانویایی می شوند، مثل تردیدهایی که شاید کسی سعی دارد از آن ها سوء استفاده کند یا اینکه مردم پشت سرشان نقشه می کشند. تقریبا همه اعتراف کردند که گاهی اوقات چنین تردیدهایی به ذهنشان خطور می کند.
شاید عجیب ترین مسئله این بود که بیش از سه چهارم دانشجویان گفتند آن ها حداقل هفته ای یک بار یا بیشتر، دچار یک یا چند افکار پارانویایی می شوند. حدود یک سوم دانشجویان گفتند که آن ها بیشتر اوقات دچار افکار پارانویایی می شوند. وقتی تد گوئرتزل و دیگر دانشمندان به ارزیابی اندیشه های پارانویایی پرداختند، سوالاتی پرسیدند تا دقیقا چنین تردیدهای روزمره ای را شناسایی کنند.
شک به انگیزه های اعمال انسانی، بی اعتمادی و مقاومت در برابر اقدامات مقامات، دشمنی و بدبینی، همراه با تردید به اینکه در دنیای ما نمی توان همیشه به مردم اعتماد کرد، همه این ها احساسات کاملا معمولی افراد کاملا عادی هستند.
البته، بعضی ها بیشتر از دیگران به آن ها مستعد هستند. تشخیص اینکه حتی یک شخصیت پارانویایی ملایم هم می تواند به گرایش به نظریه های توطئه منجر شود، خیلی سخت نیست. وقتی شک داشته باشید که مردم، به خصوص مقامات، قابل اعتماد نیستند، احتمالا تلاش می کنید تا برای چنین بی اعتمادی توضیح “رسمی” پیدا کنید.
اگر باور داشته باشید که اکثر مردم انگیزه های پستی دارند، پس یک نظریه توطئه می تواند به معنا دادن به آن کمک کند. پارانویا دست در دست نظریه های توطئه حرکت می‌کند، اما نظریه های توطئه منحصر به افراد بیرونی نیست، چرا که پارانویا هم منحصر به افراد بیرونی نیست.
برای مشاهده مقاله به اینجا مراجعه کنید.
انتهای پیام/ منبع: مرکز مشاوره آمال