سرطان پستان یا سرطان سینه، به انگلیسی Breast cancer به نوعی سرطان گفته می‌شود که از بافت پستان آغاز می‌شود. زن بودن، مهم‌ترین عامل احتمال بروز سرطان پستان است. اگرچه مردان نیز به این سرطان مبتلا می‌شوند اما احتمال آن در زنان ببیش از صد برابر است. سایر علائم سرطان پستان می‌تواند یک توده در پستان، تغییر شکل پستان و… باشد.
نوع نادری از سرطان پستان به نام سرطان پستان التهابی، به ندرت موجب یک توده مجزا می‌شود. در عوض ممکن است پوست پستان ضخیم، قرمز یا مانند پوست پرتقال دچار حفره گردد. همچنین ممکن است در آن ناحیه گرمی، درد یا برجستگی‌های جوش مانند مشاهده گردد.
همچنین نوع دیگری از سرطان پستان، به نام منفی سه‌گانه (Triple Negative Breast Cancer)به عنوان بدخیم‌ترین نوع سرطان پستان شناخته شده‌است که فاقد درمان هدفمند است. این نوع سرطان با توجه به رشد و گسترش سریع، گزینه‌های درمانی محدود، عود پس از درمان و میزان مرگ و میر بالا در درجه سه قرار دارد. تقسیم‌بندی‌های مختلفی برای سرطان پستان صورت می‌گیرد، اما در کل با توجه به مطالعات مولکولی انجام شده سرطان پستان به پنج زیر گروه مختلف، شبه لومینال، شبه نرمال، HER2 مثبت (human epidermal growth factor receptor 2)، شبه بازال (basal-like) و کلودین کم (Claudine-low) دسته بندی می‌شود که دو زیر گروه شبه بازال و کلودین کم به دلیل اینکه سلول‌های سرطانی، گیرنده‌های استروژن و پروژسترون ندارند و همچنین پروتئینی به نام HER2 را بیش از حد تولید نمی‌کند جز سرطان پستان منفی سه‌گانه محسوب می‌شوند و اصطلاح منفی سه‌گانه به این واقعیت اشاره دارد و به این دلیل این نوع سرطان به هورمون درمانی یا داروهایی که برای گیرنده HER2 طرحی می‌شوند جواب نمی‌دهد.
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، روشی را برای تقویت ایمنی‌درمانی و درمان کارآمد سرطان پستان به کار گرفتند.
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس‌دیلی، پژوهش جدیدی که در یک مرکز درمان سرطان در “دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل”(UNC) انجام شده است، نشان می‌دهد که تقویت سلول‌های تی برای حمله کارآمد به تومورهای جامد در سرطان‌های مانند سرطان پستان می‌تواند با افزودن یک مولکول کوچک به یک روش درمان موسوم به “سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن”(CAR-T) صورت بگیرد.
روش ایمنی‌درمانی CAR-T که طی آن، سلول‌های تی در آزمایشگاه اصلاح می‌شوند تا گیرنده‌های سلول تی کایمریک گیرنده آنتی‌ژن را بیان کنند، در درمان بیماران مبتلا به “لوسمی سلول B” یا “لنفوم” مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پژوهش جدید که روی موش‌ها انجام شده است، نشان می‌دهد که شاید بتوان از روش CAR-T در برابر تومورهای جامد نیز استفاده کرد.
“جاناتان سرودی”(Jonathan Serody)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما می‌دانیم که سلول‌های CAR T برای درمان بیماران مبتلا به تومورهای جامد، ایمن هستند. اکنون ممکن است که روش جدیدی داشته باشیم تا سلول‌های تی را به کار کردن در تومورهای جامد وادار کنیم. ما باور داریم که این روش می‌تواند درمان‌هایی را که هدف آنها، تعداد قابل توجهی از سرطان‌ها است، تغییر دهد.
برای اینکه روش درمان CAR-T موثر باشد، سلول‌های تی تزریق شده به بیماران باید بتوانند به محل تومور انتقال یابند. در درمان بیماران مبتلا به تومورهای غیر جامد، سلول‌های تی در مغز استخوان و سایر اندام‌های تشکیل‌دهنده سیستم لنفاوی قرار می‌گیرند اما در مورد تومورهای جامد مانند سرطان پستان، ماجرا تفاوت دارد. سرودی گفت: حتی اگر سلول‌های تی به تومور منتقل شوند، به خاطر طبیعت ریزمحیطی اطراف چنین تومورهایی، دوام نمی‌آورند.
سرودی و همکارانش، روش‌هایی را جستجو کردند تا سلول‌های پرورش یافته در آزمایشگاه را به محل تومورها هدایت کنند. آنها در این پژوهش، بر سلول‌های موسوم به “Th17” و “Tc17” تمرکز کردند که پایداری آنها در ریزمحیط اطراف تومور بیشتر است. آنها برای تقویت انباشتگی این دو سلول در نزدیکی تومورهای جامد، به دو مولکول کوچک موسوم به “DM XAA” و “cg Amp” روی آوردند که می‌توانند واکنش ایمنی را فعال کنند.
مولکول DM XAA که در بررسی روی موش‌ها به خوبی عمل کرد، فایده‌ای در آزمایش‌های انسانی نداشت زیرا “محرک ژن اینترفرون”(STING) را فعال نمی‌کند. cg Amp می‌تواند STING را در انسان فعال کند و به تقویت سیستم ایمنی بدن انسان بپردازد.
این مولکول، در موش‌ها هم به خوبی کار می‌کند.
در آزمایش‌های انجام گرفته توسط سرودی و همکارانش، تکثیر سلول‌های تی در موش‌هایی که به آنها cg Amp تزریق شد، افزایش یافت و سلول‌ها به محل تومور مهاجرت کردند. نتیجه نهایی، کاهش قابل توجه در رشد تومور و افزایش بقا بود.
سرودی گفت: ما امیدواریم که بتوانیم cg Amp را به زودی روی انسان مورد بررسی قرار دهیم. ما به بررسی امکان بهبودی در درمان سرطان‌های سر و گردن خواهیم پرداخت و اگر نتایج امیدوارکننده باشد، با استفاده از سلول‌های تولیدشده توسط یکی از همکاران، به سراغ انواع دیگر سرطان خواهیم رفت.
این پژوهش، در “Journal of Experimental Medicine” به چاپ رسیده است.
انتهای پیام/
