دکتر علیرضا سیاری در گفت و گو با ارتباط امروز: شبکه های اجتماعی در حال حاضر به قطبی تبدیل شده اند، هم وزن مجموع سایر رسانه ها. بنابراین باید به دقت مورد مطالعه و توجه قرار گیرند. وقتی ابزاری را نمی شناسیم و سواد رسانه ای ما کم است، این شبکه ها تهدید هستند و نه فرصت. در حالی که سردرگمی نحوه مقابله و به کارگیری این شبکه ها سبب می شود بهره برداری درستی در جامعه از این گونه شبکه ها تحقق پیدا نکند.

علیرضا سیاری عضو هیئت علمی دانشکده خبر دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی معتقد است به نظر می رسد جوانان نسبت به رسانه ها بی اعتماد شده اند، مگر در مواردی که رسانه تخصصی و یا برنامه های خاصی را دنبال کنند. در مقابل گرایش آنها به شبکه های اجتماعی بیشتر شده است.

وی در گفت و گوی اختصاصی با ارتباط امروز گفت: در حالیکه در دنیای صنعتی امروز از شبکه های اجتماعی استفاده کاربردی می شود و این شبکه ها ارتباط نزدیک و خودمانی را ایجاد می کند که فایده های عمده اجتماعی برای شهروندان داشته باشد در جامعه ما از این شبکه ها به عنوان ابزاری برای مبادله جوک شوخی و در نهایت تبلیغات استفاده می شود.

به این ترتیب این شبکه ها اتصال ایجاد می کند نه ارتباط. اینجاست که فیلتر کردن این شبکه ها نیز وارد میدان می شود که البته کارساز هم نیست و من با فرایند فیلترینگ مخالفم. به جای آن باید این شبکه ها را به سمت چارچوب یکپارچه ای سوق دهیم با قوانین مشخصی که البته حقوق شهروندی هم در آن در نظر گرفته شود. اینها تهدیدات شبکه های اجتماعی است.

علیرضا سیاری می گوید: شبکه های اجتماعی و گسترش آنها در جامعه ما نوعی فرصت هم هست. مقوله آموزش در شبکه های اجتماعی مقوله بسیار مهمی است. در این جاست که اصل فرصت بودن این شبکه ها خود را نمایان می کند. نگرش فرصت بودن شبکه های اجتماعی استفاده بهینه از این شبکه ها را نیز به دنبال خواهدداشت. آموزش و فرهنگ سازی در مقوله شبکه های اجتماعی بسیار ضروری است. اگرچه گروهی معتقدند که فرهنگ سازی نیازمند زمان طولانی ایست، بنابراین باید با آن مقابله کرد؛ عده ای نیز معتقدند حتی اگر امروز هم فرهنگ سازی در دستور کار قرار بگیرد و سالهای دور نتیجه دهد موضوع بسیار مهمی است که نباید از آن غافل شد.

به نظر او رابطه آموزش و شبکه های اجتماعی باید در دو بعد مورد توجه قرار گیرد: یکی اینکه نحوه استفاده از این شبکه ها و کاربرد آن را به کاربران آموزش دهیم که بسیار مهم و ضروریست. در حالی که بعد دیگر حکایت از آن دارد که شبکه های اجتماعی ابزار و تکنیکی برای آموزش و ترویج تلقی شود.

انتهای پیام/ مهسا میرزایی و کامران زند وکیلی