اجیران دیجیتال

جیانینا سگینی داده‌نگار و رئیس برنامه کارشناسی ارشد خبرنگاری دانشگاه کلمبیا می‌گوید اجیران دیجیتال تمایل دارند خود را به طور نامنظم در فضای مجازی نشان دهند. او می‌افزاید: «من آنها را اجیران دیجیتال می‌نامم زیرا یک روز شلوار می‌فروشند، روز بعد از یک نامزد چپ‌گرای انتخابات حمایت می‌کنند و روز دیگر از یک نامزد راست‌گرا. برخی از آنها از لحاظ ایدئولوژیک پیوسته عمل می‌کنند اما در کل این یک صنعت غیرمتعهد است که از داده‌نگاران و تبلیغ کنندگان تشکیل شده است.»

وی همچنین اجیران دیجیتال را «فرزندان Cambridge Analytica» می‌خواند؛ که اشاره‌ای است به شرکت مشاوره‌ای که داده‌های میلیون‌ها کاربر فیسبوک را بدون رضایت آنها برای استفاده در تبلیغات سیاسی جمع‌آوری کرده بود. او هشدار می‌دهد که این اجیران، تنها فرد نیستند: «گروه‌های اطلاعاتی، ماموران اطلاعاتی دولتی، صنایع فراملیتی و بسیار قدرتمند، حامیان مالی و گروه‌های مذهبی هم می‌توانند اجیر دیجیتال باشند.»

به گفته سگینی «آنها از داده‌ها برای هدف قرار دادن افرادی که مستعد پذیرفتن اطلاعات نادرست هستند، استفاده می‌کنند.» کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ و کمپین رأی به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۶ از سوی شرکت Cambridge Analytica رهبری می‌شدند. حالا «فرزندان» این شرکت می‌خواهند از موفقیت‌ آن کمپین‌ها در سراسر آفریقا و آمریکای لاتین الگوبرداری کنند.

کمپین‌های وارونه

سگینی می‌گوید: «این کمپین‌ها در شماری از کشورها فعالیت می‌کنند. ر بخش مرئي فعالیت آنها، نامزدهای انتخاباتی از پول کمپین‌ها استفاده می کنند. آنها برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، پیش‌بینی‌، تولید محتوا در انبوهی از پلتفرم‌ها و هدف قرار دادن گروه‌های مشخصی از رأی‌دهندگان در فضای مجازی هزینه می‌کنند. فعالیت‌های کمپین پنهان به فعالیت‌های کمپین آشکار کمک می‌کند و برعکس.

چرخه تحقیقی

سگینی پنج گام تبادل‌پذیر را برای کمک به خبرنگاران برای یافتن اطلاعات درباره اجیران دیجیتال که در رسانه‌های اجتماعی و دیگر پلتفرم‌های آنلاین پنهان می‌شوند، معرفی می‌کند:

  • گزارش‌های منابع رسمی را در رسانه‌های اجتماعی بررسی کنید.
  • اسناد عمومی را جست و جو کنید. سگینی برای جستجو در اسناد عمومی در آمریکا استفاده از پلتفرم FARA Index را توصیه می‌کند.
  • در مورد اشخاص در رسانه‌های اجتماعی مثل (توییتر و لینکداین) تحقیق کنید.
  • درباره شرکت‌ها از وبسایت‌شان تحقیق کنید. اگر به وبسایت یا صفحه‌ای دسترسی ندارید و یا می‌خواهید بدانید که در آن وبسایت از چه اطلاعاتی استفاده شده، از پلتفرم Wayback Machine استفاده کنید.
  • رد پول را بگیرید. او می‌گوید: «در آمریکای لاتین کمپین‌های بزرگ نشر اطلاعات نادرست از سوی دولت‌ها به راه می‌افتد و بررسی آنها دشوارتر است، زیرا خود دولت‌ها زیرساخت‌های آن را می‌سازند. اما باید به پیمانکاران پول بپردازند. شما باید دارایی‌ها را به گونه‌‌ای منسجم‌ دنبال کنید تا درباره کارکرد محیط مالی ایده‌ بهتری داشته باشید. چه بودجه‌ای به این کار اختصاص داده شده؟ از سوی چه کسی؟ چه دارایی‌هایی در آنجا تسویه می‌شود؟
    هنگامی که یک روزنامه‌نگار نام‌ شرکت‌ها و افراد مورد نظر را پیدا کرد، می‌تواند به دنبال جزئیات دیگر باشد.وی می‌افزاید: «اگر نام‌ها را داشته باشیم، می‌توانیم به دنبال دفترهای محلی ثبت باشیم. به چیزهایی فکر کنید که در زندگی واقعی اتفاق می‌افتند. برای مثال اگر طراحی و کارایی یک ساختمان عوض شده باشد، اگر از آن نشانی داشته باشید، می‌توانید آن را در وزارتخانه‌ای دنبال کنید که مدارک ساختمان‌های دولتی را دارد، یا در دفتر ثبت ساختمان‌ها، یا هر اداره مربوط دیگر آن را بیابید. برای تغییر کارایی یک ساختمان شاید بررسی‌هایی انجام شده باشد و کسی برگه آن را امضا کرده باشد. در دنبال کردن نام‌ها در پایگاه‌های داده عمومی می‌توانید خلاقانه عمل کنید.»

NINA یک پایگاه داده به زبان اسپانیایی که از سوی مرکز آمریکای لاتین برای خبرنگاری تحقیقی توسعه داده شده است و ارتباطات میان شرکت‌ها و پیمانکاران شخصی را در آمریکای لاتین گردآوری می‌کند. نام‌نویسی در این وبسایت رایگان است.

Hoaxy، یک ابزار طراحی شده از سوی رصدخانه دانشگاه ایندیانای آمریکا برای رسانه‌های اجتماعی است که می‌توان از آن برای ردیابی چگونگی نشر اطلاعات در توییتر استفاده کرد.

Botometer، یک ابزار دیگر است که می تواند تخمین بزند چقدر احتمال دارد یک حساب توییتر، ربات باشد.

RAND Corporation هم یک  پایگاه داده جامع دارد که حاوی ابزارهایی برای مبارزه با اطلاعات نادرست است.

انتهای پیام/ تالیف Amarah Ennis، منبع: ijnet