” گران ترین الماس جهان با نام صورت فلکی ، توسط یک شرکت سوئیسی به قیمت ۶۸ میلیون دلار خریده شد.”
وقتی این خبر را اخیرا خواندم، ناخوداگاه به یاد صحبتهای دکتر شاهین فرهنگ – دکتری روانشناسی از آمریکا – افتادم و با عاریه گرفتن از ان، جرقه ای در ذهنم نقش بست.
همگی، لبو فروش ها را دیده ایم که فریاد می زنند: لبو لبو… همیشه هم سرشان شلوغ است و مشتریانشان زیاد. اما تا به حال الماس فروشی را ندیده ایم که فریاد بزند: الماس الماس…! آنها صبور هستند؛ مدتهای زیادی، حتی سالیان زیادی زمان می برد تا الماس آنها به فروش برود. زیرا هر کسی سراغ الماس نمی آید، کسانی خریدارش هستند که قدرش را می دانند، قیمتش را می پردازند و شیوه نگهداری از آن را بلد هستند. هیچ وقت الماس برای اینکه دور و برش شلوغ باشد و زود به فروش برود، لبو نمی شود.
به کسب و کارهای اطرافم که نگاهی میکنم شاهد این هستم که تعداد زیادی از آنها فاصله زیادی تا الماس شدن ندارند و یا بعضیها زمانی الماس بودند اما به دلیل عدم رعایت بسیاری مسائل و به خصوص اخلاقیات کاری، سالهاست که فرسنگ ها با الماس شدن فاصله گرفتند. برای الماس شدن باید صبوری کرد، باید با تمام وجود تلاش کرد و باید خالص بود.
راستی از کسب و کار که بگذریم، در طول سالهای زندگی خودمان چقدر سعی کردیم الماس بمانیم؟ الماس همیشه الماس است… ارزشمند، درخشان، زیبا و منحصر به فرد.
مرجان جانقربان / مشاور و طراح برند
انتهای پیام/